We hadden vandaag een reisdag voor de boeg van ongeveer 200 km. Maar voordat we op pad gingen, is Walter eerst nog broodjes bij het bakkertje gaan halen. Gebakken eitje erbij, glaasje jus, wat wil je nog meer. Misschien wat beter weer, we werden vanmorgen wakker met regen en laaghangende bewolking.

Koffers weer ingeladen en rijden maar. We hebben Aurland net verlaten en de eerste tunnel komt alweer in zicht, de Lærdalstunnel. Dit is de langste tunnel ter wereld, ruim 24,5 km lang. Hij is onderdeel van de hoofdroute van de hoofdstad Oslo naar Bergen, de E16, en is tussen 1995 en 2000 aangelegd omdat de oude route van Oslo naar Bergen 's winters vanwege de sneeuw vaak afgesloten was. De aanleg kostte destijds 1050 miljoen NOK. De tunnel is opgedeeld in 4 segmenten van 6 kilometer, gescheiden door 3 grote grotten met blauw licht. Hier is mogelijkheid om te stoppen. Ook zitten er lichte bochten in om bestuurders alert te houden. Nou heb ik het niet zo op tunnels, ik zie liever daglicht, dus eigenlijk is dit niet echt iets voor mij.

Een stukje verder hadden we weer een overtocht met de veerboot, dat vind ik altijd wel weer leuk. Het weer was ondertussen goed opgeklaard, op steeds meer plekken kwam de zon door. Er stonden slechts 7 auto’s op de veerboot, het was nog heel rustig onderweg. Er stond ook een jong Nederlands stel die ongeveer dezelfde route reden als wij, we hebben er even leuk mee staan praten.

Daarna de afslag genomen naar Kaupanger om de staafkerk te bekijken. Een staafkerk is een geheel uit hout opgetrokken kerkgebouw, met een typische bouwstijl die voornamelijk in Scandinavië wordt aangetroffen. Staafkerken zijn ontstaan in de periode waarin het christendom in Scandinavië werd verspreid. De Kaupanger staafkerk is de grootste staafkerk in de provincie Vestland. De bruine, houten kerk is rond 1140 gebouwd en is sinds die tijd in gebruik. Het schip wordt ondersteund door 22 staven (grote draagkolommen), acht aan elk van de langere zijden en drie aan elk van de kortere. De kerk biedt plaats aan ongeveer 125 mensen. Jammer is wel dat de kerk niet open is voor bezoek, ik had graag de binnenkant willen zien. Rondom iedere kerk ligt ook steeds een begraafplaats.

We komen vandaag meerdere kerkjes tegen, ook nieuwere. Ze zien er schattig uit, volledig hout met leuke torentjes.

Ook de dorpjes waar we vandaag doorheen rijden zijn erg leuk om te zien. Alle huizen zijn van hout, meestal wit. Maar je ziet ook wel lichtgrijs, roodbruin en okergeel. Voor de huizen zie je veel wit houten hekjes, tuinen zijn meestal vooral gras. Geen hoge afscheidingen zoals bij ons, iedereen kan bij de ander in de tuin kijken.

Na Kaupanger zijn we doorgereden naar het Norsk Bremuseum, ofwel het Noors gletsjermuseum in Fjærland. Dit ligt vlak bij het Jostedalsbreen National Park. Het was een ontzettend leuk museum.

We hebben allereerst een soort van tijdreis gemaakt over het ontstaan van de aarde, de tijd van de dinosaurussen, de ijstijd en dan door naar de huidige tijd en zelfs de toekomst. Best confronterend om te zien hoe de mens de aarde kapot aan het maken is. Daarna een prachtige film gezien over de gletsjers in het Jostedalsbreen NP, ontzettend indrukwekkend. Deze film was pas enkele weken geleden gemaakt, zo mooi om de gletsjers van zo dichtbij te zien. Het scherm was halfrond, dus het leek niet of je er middenin zat.

Jostedalsbreen NP werd gemaakt om de Jostedalsbreen-gletsjer te beschermen. Die gletsjer bedekt bijna de helft van het park e nis ook de grootste gletsjer op het Europese vasteland. In totaal is de gletsjer 80 km lang en 15 km breed, het ijs is op sommige plekken meer dan 500 meter diep. De gletsjer is waarschijnlijk gevormd rond 500 v.C. In 1750 was er de zogenaamde kleine ijstijd, toen hadden de gletsjers in Noorwegen hun grootste afmeting. Sindsdien krimpen ze, en dat steeds sneller. Na de zomer van 2006 is er binnen een korte tijd 50 meter van de Brikdalsbreen, een zijarm van de Jostdalsbreen, weg gesmolten. Het plateau van de gletsjer bevindt zich op een hoogte van 1600 tot 1900 meter. De hoogste top is de Lodalskåpa (2083 meter). Het laagste punt is de Nigardsbreen, ongeveer 350 meter.

Daarna doorgereden naar Bøyabreen Glacier Parking, vanaf hier was het 5 minuten lopen naar een uitzichtpunt op de gletsjer. Prachtig mooi, die gletsjer bovenop de bergen, verschillende watervallen en een mooi gletsjermeer. Hier heeft het water een prachtig blauwe kleur. We hebben dan ook weer veel te veel foto’s gemaakt. Ook liepen er koeien los rond in dit gebied, ze lagen vlak bij het meer te genieten van de zon. Het was echt heel indrukwekkend om te zien. Ook omdat de zon volop scheen, dat maakt zo’n gletsjer nog veel mooier om te zien.

Na vertrek van de parkeerplaats gingen we meteen weer een tunnel in, deze keer van 7 km. En wat een tegenvaller, toen we eruit kwamen regende het en was het zwaarbewolkt. Dat is toch wel echt Noorwegen, hele snelle wisseling van mooi weer en regen. Maar we reden wel weer door een prachtig gebied, de weg volgende het meer Jølstravatnet. In het plaatsje Skei even snel wat geluncht, dat is het enige wat tegenvalt in Noorwegen, er zijn weinig gezellige zaakjes om een broodje te eten.

Vanuit Skei doorgereden naar het plaatsje Utvik aan het Nordfjord, opnieuw door een prachtig natuurgebied. Het is wel jammer dat er maar weinig plekken zijn om te stoppen, we zien zoveel moois. En als er stopplekken zijn, staan er vaak allerlei bomen voor het uitzicht.

Vanuit Utvik volgen we de Nordfjord helemaal tot aan het einde in het plaatsje Loen. Daar zagen we een afslag naar Kjennedalsbreen, een zijarm van de gletsjer waar we eerder waren geweest. Dat was ongeveer 15 km verderop. Het leek me wel leuk om daar nog even naartoe te gaan. De weg loopt langs het schitterende gletsjermeer Lovatnet. Maar het was niet echt een succes. De weg was ontzettend smal met veel bochten zodat je niet kon zien wat er je tegenmoet kwam. Na ongeveer 10 km zijn we dan ook maar teruggegaan. Wel nog prachtige foto’s gemaakt van het meer, opnieuw weer dat helderblauwe water.

Tenslotte doorgereden naar Stryn, waar we overnachten bij het Stryn Hotel. We hebben een mooie kamer met balkon en uitzicht op de rivier.

Het was helaas wel iets te koud om buiten te zitten, maar we genieten nu nog van het uitzicht in het donker.

We overnachten in Stryn Hotel.