En weer worden we vandaag wakker met een prachtig uitzicht en een blauwe hemel. Wat boffen we tot nu toe ontzettend met het weer. En vooral gisteren en vandaag, met zo’n mooie tocht door de bergen is het heel fijn dat we helder weer hebben.

We vervolgen vandaag onze reis over de route 63, een scenic route van 100 km in Møre og Romsdal tussen Stryn en Åndalsnes via Valldal en Geiranger . De route loopt door enkele van de belangrijkste bezienswaardigheden van Noorwegen, waaronder de weg zelf met 3 iconische haarspeldwegen en een uitstekend panorama van de beroemde Geirangerfjord. Vroeger heette het de "gouden route"; het is uitgeroepen tot één van de 18 nationale scenic routes. Vanwege diepe sneeuw en lawines is het grootste deel van de route alleen beschikbaar van eind mei tot november.

Road 63 loopt door het beroemde fjord- en alpenlandschap van Noorwegen. Er is een verrassende verscheidenheid aan landschappen en klimaten binnen deze relatief korte rit. De kale, besneeuwde hellingen bij de bergpassen vormen een scherp contrast met de vruchtbare valleien en kusten met uitgebreide aardbeien- en fruitproductie, evenals maïs op de vlaktes van Åndalsnes. Van glooiende landbouwgrond langs de Rauma-rivier te midden van de wilde en majestueuze bergen van Romsdalen, langs de diepe Isterdalen-vallei en door de gedurfde Trollstigen-wegenbouw.

We beginnen de route met de Ørnesvegen (Adelaarsweg), dit is het steilste deel tussen Geiranger en Eidsdal. Met zijn 600 meter is dit de laagste van de bergpassen op deze route. Ørnevegen is de naam van de elf haarspeldbochten die de steile, weelderige helling opgaan.

Helemaal bovenaan is het uitzichtpunt Ørnesvingen met zijn eigen ingebouwde waterval. Je hebt vanaf hier een prachtig uitzicht over Geiranger en Homlong. Ook zie je vanaf hier de waterval Syv Søstrene (Zeven zusters). Hier stort het water van de rivier Knivsflåelvane over de rotsen naar beneden in zeven afzonderlijke stromen. Vooral na slecht weer zijn de watervallen ruig en klettert het water in de fjord. In het najaar blijven er vaak maar drie of minder stroompjes over, hij wordt dan ook vaak spottend de Tre Søstrene (drie zusters) genoemd. Tegenover deze waterval vind je nog een waterval, de Friaren (de minnaar). Volgens de legende flirt de Friaren dagelijks met de zussen en probeert hij ze met zijn ruige waterval een huwelijksaanzoek te doen. Helaas voor hem zijn ze tot nu toe niet onder de indruk.

We vervolgen onze weg naar Eidsval waar we met een veerboot de Storfjord (Grote fjord) oversteken. Nu eerst een kopje koffie en nog wat foto's gemaakt.

De weg hiernaartoe loopt langs een brede vallei rondom een mooi meer naar een vallei die steeds smaller wordt. We vervolgen onze weg en komen bij Gudbrandsjuvet, een 5 meter smalle en 25 meter hoge kloof waar de rivier Valldøla doorheen stroomt. Het is ongeveer even diep onder het wateroppervlak als hoog erboven. Er is een mooi pad aangelegd langs deze kloof zodat we een prachtig zicht hebben op deze mooie waterval. Door het zonlicht in de waterspetters zien we ook 2 regenbogen.

In de 16e eeuw is de kloof vernoemd naar de man Gudbrand die wegliep met een bruid en zichzelf redde van achtervolgers door over de kloof te springen waar deze het smalst is. Gudbrand was vogelvrij en woonde de rest van zijn leven in een stenen hut in een van de zijdalen boven Gudbrandsjuvet. Deze vallei wordt tot op de dag van vandaag Gudbrandsdalen genoemd. Het is niet bekend of hij zijn bruid over de kloof heeft gekregen of niet.

We vervolgen onze weg door de vruchtbare Valldal-vallei. Het is werkelijk weer een prachtige tocht. Uiteindelijk bereiken we het doel van vandaag: de Troltsiggen (trollenladder). Deze weg werd geopend op 31 juli 1936 door koning Haakon VII na bouwtijd van 8 jaar. Trollstigen werd met de hand gebouwd, één team voor elke haarspeldbocht, de naam van het team staat op een bord. Hoewel de weg is ontworpen voor auto’s zijn de haarspeldbochten later iets verbreed om langere bussen mogelijk te maken. De huidige Trollstigen is dan ook grotendeels hetzelfde als in 1936. Toen Trollstigen voltooid was, trokken veel arbeiders verder om de weg naar Dalsnibba aan te leggen, hier zijn we gisteren geweest.

Trolstiggen zelf is 20 km lang met een hellingsgraad van 9% dwars door de ruige bergen. De bergen hebben statige namen zoals Kongen (de koning), Dronningen (de koningin) en Bisschop. Het meest spectaculair zijn de elf haarspeldbochten die langs verschillende watervallen gaan. Het bekendste uitzichtpunt is Trollstigheim. Hier vinden we meerdere platformen vanaf waar we een prachtig uitzicht over de haarspeldbochten hebben. Ook heb je hier een goed zicht op de waterval Stigfossen. Deze waterval stort zich 180 meter naar beneden langs de bergwand. We staan hier wel een half uur van het uitzicht te genieten en maken natuurlijk weer veel te veel foto’s.

Uiteindelijk dalen we af via de haarspeldbochten, wat een prachtige route. Beneden staat het enige verkeersbord ter wereld waar een trol opstaat, deze moet natuurlijk ook op de foto. Vroeger geloofden veel Noren dat het landschap in dit deel van het land door trollen was gecreëerd.

Na al dit natuurgeweld doorgereden naar het dorp Åndalsnes waar we lekker geluncht hebben. Vanuit Åndalsnes rijden we verder langs de Romsdalsfjord. Deze fjord is 94 km lang en is een van de schoonste en meest visrijke fjorden van Noorwegen. Ook hier genieten we weer van de mooie uitzichten. Vooral als we met een hoge brug over de fjord rijden. Dat maak je hier niet vaak mee, meestal rijd je via lange tunnels. Wel fijn is dan dat ik even mijn ogen kan sluiten om een rustmomentje te pakken.

Uiteindelijk komen we aan in Ålesund, onze eindbestemming van vandaag. Je ziet meteen dat we weer in een grotere stad zitten, het is hier heel druk op de weg. Wel fijn dat we vanavond kunnen kiezen uit heel veel restaurantjes om wat te gaan eten. Ons hotel ligt middenin het havencentrum dus alles is op loopafstand. De komende drie nachten blijven we bij First hotel Atlantica.