We gaan Lillehammer verlaten en vertrekken richting onze laatste bestemming van deze reis: Oslo, de hoofdstad en tevens grootste stad van Noorwegen. Oslo is de naam van de provincie en gemeente die elkaar volledig overlappen.

Kristiana was van 1878 tot 1924 de naam van de Noorse hoofdstad Oslo. Daarvoor, sinds ongeveer 1624, heette de stad Christiana, naar koning Christiaan IV van Denemarken die de oude stad Oslo na de stadsbrand van 1624 weer liet opbouwen. De Noorse wet van 11 juli 1924 noemde de hele stad opnieuw Oslo.

Maar eerst maken we een tussenstop in Hamar, ook bekend van de Olympische Spelen in 1994. In Hamar lag de schaatsbaan die speciaal voor de Olympische Spelen gemaakt is. Van buiten heeft hij de vorm van de onderkant van een Vikingschip. Dit zie je vooral als je van een afstand naar de hal kijkt. De schaatsbaan zelf gaat pas in oktober weer open, we konden dus niet binnen kijken.

Ook zijn we doorgereden naar de overblijfselen van een 950 jaar oude ruïne van een kathedraal. Het bijzondere hiervan is dat de ruïne bewaard wordt onder de grootste glazen constructie van Europa.

De oude Domkerk van Hamar was tot de reformatie de kathedraal van het in 1152 opgerichte bisdom Hamar. In 1567 werd de kathedraal door Zweedse troepen verwoest. Sinds 1998 bevindt de ruïne zich onder een beschermende glasconstructie om verder verval tegen te gaan. Kosten waren 76 miljoen Noorse kronen die voor het grootste deel door giften bijeen werden gebracht. De glazen constructie is nog steeds in gebruik, er worden kerkelijke plechtigheden gevierd maar er worden ook concerten en toneelstukken opgevoerd. Er is plaats voor 800 bezoekers. Helaas voor ons was de ruïne in september alleen in het weekend toegankelijk, wij hebben dus alleen maar door het glas naar binnen kunnen kijken. Na een kop koffie gedronken te hebben, zijn we verder gereden naar Eidsvoll.

Eidsvoll is in Noorwegen vooral bekend omdat hier op 17 mei 1814 de Grondwet van het land werd aangenomen en ondertekend.

Dat gebeurde tijdens een volksvergadering in de woning van Carsten Anker. We hebben een rondleiding door de woning gedaan, dat was erg indrukwekkend. Anker was een rijk man, de kamers zijn prachtig gedecoreerd en gerestaureerd. Hij had een schitterende boekencollectie, opmerkelijk was dat er geen Noorse boeken te vinden zijn, wel veel Engels en Deens. In de boekenkasten zaten ook meerdere verborgen deuren, daarachter vond je nog hele ingerichte kamers. Hij had ook veel personeel, zij woonden en leefden in de kelders. Anker wilde zijn personeel zo min mogelijk zien, hij had daarom overal dubbele muren met een tussenruimte van ongeveer een meter. Middels trappen en verborgen deuren kon het personeel zo zijn hele huis door zonder dat ze gezien worden. De kelder is niet gerestaureerd. Deze was zo erg vergaan dat om het huis erboven te behouden de hele kelderverdieping opnieuw is gebouwd, wel volledig nagemaakt naar het origineel.

Voor de volksvergadering in mei 1814 waren er afgevaardigden vanuit het hele land uitgenodigd. Dit waren alleen mannen uit de upper-class. Er zaten bijvoorbeeld wel boeren bij maar dan de hele rijke boeren met veel grond en personeel. Noorwegen is een heel langgerekt land en door het slechte weer in de winter had de uitnodiging voor de volksvergadering het uiterste Noorden niet op tijd bereikt. Zij waren dus niet vertegenwoordigt. De Constitution Room ziet er nog hetzelfde uit als toen. Zelfs de eenvoudige banken waarop de volksvertegenwoordigers moesten plaatsnemen, zijn er nog. Alleen zit er nu een stoffen bekleding op de banken om deze te beschermen.

Er is een groot schilderij gemaakt van de vergadering, het origineel hiervan hangt in Oslo in het Stortinget. Grappig hieraan is dat het schilderij 70 jaar na dato pas is geschilderd door iemand die nog niet eens geboren was in 1814.

Na deze erg interessante stop zijn we doorgereden naar Oslo. Voor het eerst deze reis via een snelweg waarop je zowaar 110 km/uur mocht rijden. Nou is het rijden over een snelweg meestal heel saai. Maar wij hebben een groot stuk langs het Mjøsa-meer gereden, het grootste meer van Noorwegen. Dit was toch wel weer een mooi stuk weg.

Ons hotel in Noorwegen zit middenin het centrum met een grote parkeergarage vlakbij. We zijn dan ook nog even het centrum ingelopen. Allereerst kwamen we aan bij Stortinget, hier is het parlement van Oslo werkzaam.

Rondleidingen worden er helaas nog niet gegeven ivm Covid. Het prachtige gebouw heeft zijn oorsprong in het jaar 1860 waarna het officieel in 1866 in gebruik werd genomen.

Daarna doorgelopen naar het Kongelinge Slott ofwel het Koninklijk paleis.

Het paleis ligt in een park, helaas werd er op meerdere plekken verbouwd. Voor het paleis staat een beeld van koning Karl Johan van Noorwegen en Zweden. Het koninklijk paleis is eigendom van de staat en wordt ter beschikking gesteld aan het staatshoofd. Het is dan ook een huis en werkplaats voor de koninklijke familie. Leuk is dat we ook een wisseling van de wacht zien, dit gebeurt op vijf plekken rondom het paleis. Helaas zijn ook alle rondleidingen in het paleis voor dit jaar stopgezet.

Het paleis is een van de belangrijkste gebouwen van het land en een belangrijk symbool van de Noorse geschiedenis na 1814. De bouw begon in 1824, de eerste steen werd gelegd op 1 oktober 1825 door koning Karel III Johan. De bouw duurde ruim 20 jaar en werd pas voltooid na het overlijden van Karel III Johan. Het paleis werd dan ook ingehuldigd door koning Oscar I op 26 juli 1849.

Vanuit het paleis begint de Karl Johans Gate, de belangrijkste straat van Oslo.

Je vindt hier veel ouder historische panden zoals het Nationaal Theater maar ook volop winkels en restaurants. Deze straat werd aangelegd naar aanleiding van de bouw van het koninklijk paleis, hij is vernoemd naar Karel III Johan van Noorwegen.

Het nationaal theater werd geopend op 1 september 1899. Ook hier worden op dit moment geen rondleidingen of voorstellingen gegeven ivm Covid.

’s Avonds hebben we heerlijk gegeten bij Rufino, een Italiaans restaurant. Eindelijk weer even wat Italiaans kunnen praten, dat gaat toch een stuk beter dan Noors.

We overnachten bij Hotell Bondeheimen.